سبک رئالیسم جادویی غربی با تصوّف و متون عرفانی فارسی، پیوندی ناگسستنی دارد. اذعان برخی از بزرگان این سبک، به مطالعهی آثار ادب فارسی چون هزار و یکشب و نوشتههای عرفانی فارسی چون منطق الطّیر، و آشنایی با شخصیتهای برجستهی عرفانی چون عطّار نیشابوری، پیشینهی این سبک ادبی را به تصوّف و عرفان میرساند. از نظر محتوایی نیز نوشتههای عرفانی با آثاری که به سبک رئالیسم جادویی نوشته شدهاند، مشابهت زیادی دارد. اساسیترین مشخصهی آثار رئالیسم جادویی، درهم آمیختن واقعیت و فراواقعیت است که در نوشتههای عرفانی، به ویژه کرامات و معجزاتی که از عرفا نقل میشود، به وفور قابل مشاهده است. هدف این پژوهش، بررسی کتاب اسرار التوحید و کشف تشابهات و تمایزات مؤلفه های سبک رئالیسم جادویی با حکایات این اثر برجستهی عرفانی است. نویسندگان این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی نشان می دهند که با وجود اختلاف موضوع و محتوای این اثر با منابع داستانی سبک رئالیسم جادویی، بسیاری از مؤلفه های این سبک غربی در حکایات کتاب مورد مطالعه مشاهده می شود. هر چند اختلافاتی نیز در شیوه ی ارائه ی آن با این سبک وجود دارد. این بررسی نشان می دهد که چرخش زمان روایت و پیچیدگی پیرنگ که از مؤلفههای سبک رئالیسم جادویی است در اسرارالتوحید دیده نمیشود،. در حالی که دیگر مؤلفه های این سبک را می توان در اثر مورد بررسی ردیابی نمود، البته متناسب با ویژگیهای فرهنگی و اجتماعی جامعهی نویسنده و اساطیر بومی سرزمین وی.
)